Horizontal and Vertical Happiness

การหาความสุขเล็กๆ น้อยๆ จากการปล่อยให้ตัวเองเพลิดเพลินกับการเสพสิ่งที่ชอบ ที่หลงใหล เช่น นั่งทอดหุ่ย ชิมกาแฟ เดินห้าง ชมวิว กินบรรยากาศ อ่านหนังสือนิยายน้ำเน่า (โดยเฉพาะประเภทลิเกฝรั่ง เจ้าชายเมืองนู้นรักกับเจ้าหญิงเมืองคู่อริ)- ท่องเที่ยว- งานเขียนรวมเล่ม หรือตั้งแต่ผจญภัยกับ Harry Porter ไปจนถึงเดินทางพร้อมแหวนกับโฟรโดและแซม the Lord of the Ring

ความสุขเล็กๆ เหล่านี้มีความเหงาซ่อนอยู่

บางโอกาสก็มีเวลาเที่ยวเล่น กินอะไรอร่อยๆ ถูกๆ เยอะๆ เย็นๆ (บางกรณี ก็อดไม่ได้กับอาหารอร่อยๆ แต่แพงๆ ตราบที่การบริหารรายจ่ายและเครดิตยังอยู่ในระดับที่ควบคุมได้) พูดคุยสนุกสนาน ถกเถียงกันในประเด็นสังคม เศรษฐกิจ การเมือง ตามแต่ที่มิตรรักนักเรียนจะยกประเด็นขึ้นมา (all credits to M.A. colleges)

หากมีเวลาและโอกาสอันดี ก็ได้ไปเฮฮาปาร์ตี้ เที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อนพ้องน้องพี่มากมาย

ความสุขที่กล่าวไป เป็นความสุขแนวนอน (Horizontal Happiness)- ขอใช้ซะหน่อย

ความสุขส่วนตัว และคนรอบข้างที่อยู่ระนาบเดียวกันนั่นเอง
ความสุขเช่นนี้ เข้าใจง่าย ไม่ซับซ้อน

ทุกวันนี้ เราเห็นวงจรอุบาทว์ของคนจน (คนจนที่จนโดยเปรียบเทียบ และจนโอกาส!)
เราอยากให้ความสุขกระจายไปสู่คนจนโอกาสเหล่านี้บ้าง
มันคงเป็นความสุขอีกแนวหนึ่ง ที่ขอเรียกว่า ความสุขในแนวดิ่ง (Vertical Happiness)
เราจะกระจายความสุขให้เป็นความสุขแนวดิ่งได้อย่างไร
ถ้าไม่เอาเรื่องของตัวเองออกไปจากหัวเสียบ้างสักขณะจิต


ข้าพเจ้าจะพยายามระลึกไว้เสมอว่า จะไม่หลงระเริงกับความสุขแนวนอน โดยไม่พยายามหาความสุขในแนวดิ่ง แม้จะเป็นแค่ มนุษย์เงินเดือน ก็ตามที

6 July, 2005
00.02 am.
Khon Kaen